Flow Parenting als 'Lemniscaat'

De behoeften van het heel jonge kind zijn tweeledig: tijd om een band op te bouwen met de ouder/verzorger en tijd om alleen te zijn.

Respectvolle verzorgingsmomenten zoals het voeden, het baden en het verschonen zorgen voor plezier en aandacht samen, en vergroten het gevoel van welbevinden en veiligheid van het kind.

Door het gevoel van veiligheid en het vertrouwen in de verzorger opent het kind zich om elke beweging uit te proberen die in hem opkomt. Als het de gelegenheid krijgt alleen te zijn, ontwikkelt het kind zijn motorische vaardigheden in zijn eigen tempo. Dit autonome spel stimuleert het gevoel van evenwicht.

De twee aspecten (tijd samen en tijd alleen) vormen een subtiel samenspel zoals door een lemniscaat wordt verbeeld. De bescherming van de verzorger brengt warme gevoelens voort die door het kind worden verinnerlijkt. Hierdoor krijgt het kind zelfvertrouwen, veerkracht en levensvreugde die tot uitdrukking komen in zijn activiteiten en gedrag.

Door dit samenspel in de lemniscaat-vorm wordt de solide basis voor de toekomst van het kind gelegd.

Nog een aspect van de lemniscaat-vorm is de relatie tussen de ouder en het kind. In deze oneindige relatie is er een constante beweging van onderlinge beïnvloeding. Het welbevinden van de ouders moet evengoed gevoed worden als dat van de kinderen, omdat de ouders in het dagelijks bestaan de belangrijkste verzorgers van heel jonge kinderen zijn.